Kibirlenme gelir ecel sırası,
Malın mülkün bir kefenlik bez olur...
Söner o gün yüreğinin çırası,
Un şeker çok inan helvan tez olur...

Kaf dağını geçmiş burnun havası,
Pişirmemiş ilim irfan tavası,
Ham özünde derdin kibir davası,
Fazla uçma döner sözün köz olur…

Mirasyedi haramzade çocuğu,
Deden yaptı baban sattı sucuğu,
Boz eşeğin altın olan boncuğu,
Gübre değil özünüzde öz olur…

Bize sevinç insanlığın her demi,
Gönlünüze almadınız erdemi,
Dikmediniz bir tek çamı bademi,
Baltanızla orman bahçe toz olur…

Cantekin der; bu tükürük yağmurdur,
Kim yoğurdu bu nasıl bir hamurdur,
Yürek katran tüm özünüz çamurdur,
Arsız mahlûk insanlarda yüz olur…