Cigdem sarisi menevseler moruna
Sacaklar sarip aldan yesilden duvaklar süslenir bahar
Sümbül daglarinda karlar eriyip caglayan derelerine sersefil olunca
Yola durur gün, sudan topraga yürür cemre
Giyinmis bir gelincik gibi kozasindan güzelligin dünyasina dogarak
Ilmini topraga hükümdar eyler yagan bulut tüllenen safir seyran
Gece ay safkini safaklar söken kundaklarda günaydin ederek
Uyanmis düsleri karbeyazliginda yuyup ninni cingiraklarla bezeyen
Kuruldugu sekilerde fani semtini seyre duran zamanla
Sana benzer velhasilda sonsuzluga varip gitmek sevgilim anam
Sevgiyle dolmus bir kucagi ev bark eyledigin bana
Kapisi sürgüsüz bag bahcelerle kanatlanip titreyen kalbiyin
Sönmüs küllerden kor tutusup bagri yanik ciralar yakarcasina
Zümrütten yazidan yabandan
…cakir dikeni oddan ocaktan

Seyfi Karaca………..Ekim / 11